[ξανα-] βλέπω ταινίες από τη χώρα του 'μακριού, λευκού σύννεφου'. πιάνο, 1993. πρώτη γυναίκα σκηνοθέτις που κερδίζει το 'χρυσό φοίνικα'. ευλαβικό κεντράρισμα στη γυναικεία υποκειμενικότητα. ένα λυρικό τέλος με ένα σχετικά ασαφές settlement. διαπίστωσα τις προάλλες πόσο ισορροπημένα η campion πλαισίωσε μια γυναικεία παρουσία με κάδρα βαριά: [αντιστικτικά] την πατριαρχική βία, την ιστορία της χώρας της [υπο το πρίσμα του ανταγωνισμού ευρωπαίων-μαόρι], τη σχέση της μάνας με την κόρη, την αποικιοκρατική οργάνωση, τον πολιτικό αγώνα πάνω σε ένα [γυναικείο] σώμα και άλλα θέματα, ίσως πιο δευτερεύοντα. ντυμένα όλα με μια goth ονειρική ποιότητα, στη μουσική και τη φωτογραφία. πέρασαν χρόνια, η ταινία είναι πια ένα αγαπημένο 'classic'.
^'the heart asks pleasure first' , michael nyman [για τον rare]
9 comments:
καμμια φορά η μουσική ξεπερνά την ύλη - είναι μες στο μυαλό σου...
όταν μια ταινία καταφέρνει να σε διαποτίσει με την υγρασία της δεν είναι απλά classic . είναι ένα από τα ευαγγέλια ...κοράνι - πες το όπως θες - του κιν/φου ! Την είχα δει 8 φορές στο cinema και αλλές 10 φορές περίπου στο video ( τότε ). Τραβούσα έναν έναν από τη παρέα μου -έστω και με το ζόρι -για να τους πάω να δουν αυτό το αριστούργημα . τονίζεις αρκετά το πολιτικό context της ταινίας αλλά νομίζω ότι η ταινία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πραγματεία στον ακατέργαστο έρωτα με φόντο τις πολιτικές συνθήκες ( και τις διάφορες ερμηνείες που αυτό συνεπάγεται ) . πάνω από όλα όμως είναι οι αισθήσεις - με κυρίαρχη την αφή - και οι εσωτερικοί κραδασμοί των πρωταγωνιστών . η υπόκωφη βία -και κάποια στιγμή πραγματική- που ενυπάρχει στον έρωτα και αναιρεί κάθε ηθική τάξη και καθωσπρεπισμό. η επανάσταση -από κάθε άποψη - ως φυσικό επακόλουθο του έρωτα . τι εννοείς όταν λες '' ένα λυρικό τέλος με ένα σχετικά ασαφές settlement'' ? . μα ακριβώς αυτό το τέλος είναι που απογειώνει τελικά και τη ταινία στην αιωνιότητα . ένα εικαστικό αριστούργημα ( δεμένη οριστικά από το πιάνο - η άλλη εκδοχή που θα μπορούσε να έχει συμβεί )και εκ του ασφαλούς πλέον το στοχάζεται τις νύχτες , αφήνωντας έτσι ένα υπαρξιακό υπόλοιπο να αιωρείται στο διηνεκές -μια ευκαιρία για την Κάμπιον να κινηματογραφήσει το ...ακινηματογράφητο -δηλαδή εκείνο το προσωπικό ''φορτίο '' που όλοι κουβαλάμε αλλά μόνο εμείς οι ίδιοι -ο καθένας ξεχωριστά - γνωρίζουμε , και που κανένας άλλος δε μπορεί να αντιληφθεί ( σηκώνει πολύ συζήτηση αυτη η τελευταία εικόνα ).
το θυμάμαι και αφιονίζομαι ( υπάρχει μια παράξενη σιωπή εκεί που δεν υπάρχει ήχος....)
αν θυμάμαι καλά δεν υπάρχουν άλλα χρώματα στη ταινία εκτός από θολό μπλε , γκρί , σάπιο πράσινο .
και φυσικά η πεμπτουσία της ταινίας είναι η μουσική του nyman - αν δεν υπήρχε αυτή η μουσική θα μιλούσαμε για άλλη ταινία αυτή τη στιγμή .
η campion τα είπε όλα με αυτή τη ταινία για αυτό και δε κατάφερε να δώσει κάτι αντίστοιχο στη συνέχεια
( θυμάμαι πόσο πολύ είχα εκνευριστεί τότε που της πήρε το oscar μέσα από τα χέρια ο spielberg - με την εξίσου βέβαια φοβερή ''λίστα '' του ).
θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες για αυτή ταινία , οπότε καλύτερα να σταματήσω εδώ .
sorry για το τεράστιο σχόλιο ( μολίς τώρα είδα την έκταση που κατέλαβε!!!! ) αλλά σε κάποια θέματα ξεφεύγω εντελώς :)
μπράβο, κούκλε μου
μ.,
σ' αρέσει το κομμάτι ε;
βαλέ,
εσάς είναι η αγαπημένη σας ταινία! ασαφές settlement εννοώ τη δύναμη της τελικής εικόνας που σε βάζει σε απορίες για το τέλος, που βέβαια είναι 'σαφές' ως προς την αφηγηματική του έκβαση.
πολύ ενθουσιασμός στα λόγια σου, και ναι κυριαχούν οι αισθήσεις μόνο που η πολιτική ατζέντα της ταινίας μου είχε διαφύγει την πρώτη και τη δεύτερη φορά που την είδα. αυτή τη φορά, σε σχέση με πρόσφατα διαβασματά μου, μου έκανε εντύπωση η θέση που παίρνει η campion σε μια σειρά από ζητήματα πολιτικά. η ταινία αναλύεται ως major text για μια σειρά απο ζητήματα [colonialism, femininity/masculinity, new zealand ers' national identity etc.]
[και για το 'φορτίο' ωραία τα λες]
xilaren,
a lazy sunday i am having ...
ήταν ταινία σταθμός όπως και να το δεις. και ναι εχει γινει κλασσική γιατί ήταν το σύνολο που ήταν τέλειο; σκηνοθεσία, σενάριο, ηθοποιοί, μουσική όλα!
Σε ευχαριστώ για την αφιέρωση. Ο Nyman είναι ακόμα ένα σημαντικό στοιχείο σε αυτό το ολοκλήρωμα της Campion. Και το δάχτυλο δε σταματά να δείχνει το φεγγάρι...
to post sou atmosfairiko opws i tainia
pote feugeis gia nz?
[dil twra tha deis kai lord of the rings fantazomai? xixi- to 'once were warriors' to ksereis? to eida se ena hostel ekei, einai gia tous maori kai einai grothia sto stomaxi]
μας άρεσε ιούδα, μας άρεσε πολύ.
rare,
τα δάχτυλο πάντως ήταν και το freudian pick ανάμεσα στα υπόλοιπα..
fiery,
οι μηχανές είναι στο φούλ, έτοιμος :)
[thnx για την πρόταση]
Post a Comment