31.7.06

διεθνολόγιο ix: eesti


η πρωϊνή πτήση των έξι και τριανταπέντε φίλησες? σπέρμα μαγικά λευκό, να φωτίζει στο δέρμα του λιόνας φίλησες? το ’για την αλίνα’ του α.παρτ σε επανάληψη φίλησες? o χάννες με κρατάει ζεστά φίλησες? βότκα μήλο + μαύρο σταφύλι φίλησες? αυγουστιάτικο απόγευμα στο ελικοδρόμιο απο ’κει που ο κόσμος σου φαινόταν μέγιστος φίλησες? φρή βότκα έντεκα με δώδεκα φίλησες? να με περιμένεις καλοντυμένος, με τα λουλούδια στο χέρι φίλησες? ο λίινο σε μεταμεσονύκτιο βέρτιγκο φίλησες? η πόλη απο το μπαλκόνι του πιρίτα χοτέλ φίλησες? οι δρόμοι κατεστραμμένοι απο τα χιόνια φίλησες? οι κόρες του γιάρεκ σε διαστολή, o άντρι δίπλα ανυποψίαστος φίλησες? ή εσύ ανυποψίαστος φίλησες? το τριήμερο στο κουρεσάαρε φίλησες? ο άργκο ξεκουμπώνει το πουκάμισό του φίλησες? παρασκευή, 4 αμ , μετα το γκράβιτι κλάμπ, θλιμμένος φίλησες? παρασκευή, 4 αμ , μετα το γκράβιτι κλάμπ, χαρούμενος φίλησες? o καβγάς της πρωτοχρονιάς φίλησες? επιθυμίες στην κατάψυξη φίλησες? τα γρασίδια γύρω απο το γοτθικό κάστρο, το απέραντο ολόδικο μας κρεβάτι


φίλησες ποτέ σου δύο μάτια γαλάζια πρίν απο ένα τυχαίο γαμήσι?

[η περιοχή του ελικοδρομίου, στο λιμάνι]

7.7.06

consensus break up


leidseplein. λίγο μετά το μεσημέρι. το τράμ νούμερο δύο σταματάει στη στάση στο κέντρο της πλατείας. αποβιβάσεις-επιβιβάσεις. βρίσκομαι τυχαία μπροστά, έτοιμος να περάσω απέναντι. απο δίπλα μου ένας σχετικά νεαρός, middle-class ολλανδός κινείται βιαστικά και με νεύρο στο βηματισμό του. ξαφνικά, και ενώ βρίσκεται ακριβώς μπροστά από τη θέση του οδηγού, φτύνει με δύναμη, γέρνοντας το πάνω μέρος του σώματός του προς την κατεύθυνση που έφτυσε. δε λέει τίποτα αν και η ένταση 'γράφει' πάνω απο τα φρύδια του. συνεχίζει το ίδιο βιαστικά την πορεία του. πίσω απο το γυαλί βλέπω το σαστισμένο πρόσωπο του οδηγού. είναι κι αυτός νεαρός, έχει μουστάκι, μεγάλα σκούρα μάτια γεμάτα απορία και παραμένει ακίνητος στη θέση του. μαροκάνος ή τούρκος, υποθέτω. πιο πίσω οι επιβάτες του τραμ. απαθείς και αυτοί όπως και γω [αν και ό λ ο ι έχουμε καταλάβει τι έγινε]. ανταλλάσουμε γρήγορες ματιές. αποδοκιμασία? αδιαφορία? συνενοχή? όπως και να 'χει το τραμ δεν προχωράει. τα φτυσίδια αφήνουν τα σημάδια τους πάνω στο γυαλί. μια τέλεια εικόνα του βασανιστικού τέλους του consensus της ολλανδικής κοινωνίας για το ρόλο της μετανάστευσης [ή όπως ονομάστηκε αυτό στις μακρές ημέρες της 'κοινωνικής ειρήνης']. η μέρα όμως είναι ζεστή και η δύναμη του ήλιου κυριεύει τα σώματα. στο de balie στο βάθος κάποια τραπέζια είναι άδεια. παραμένει ένα ενδιαφέρον μέρος για καινούργιες γνωριμίες. θα προχωρήσω προς τα κει. ο νεαρός έχει ήδη χαθεί στην πλατεία, η πρόσφατη πτώση της κυβέρνησης ωστόσο παραμένει απολύτως σχετική με ότι είδα.