19.2.07

five things i was meant to mention about myself but i never came round to it

πρώτα ήρθε η πρόσκληση του mauve, μετά το post της λολίτας [και το πιο απλό, το δίνει τόσο όμορφα] και το sister blog της discolata κι η fellow ταξιδιάρα ψυχή, η fiery fairy:





1. τον τελευταίο μήνα των σπουδών μου στην ολλανδία τα έσπαγα κάθε βδομάδα. σα να ήξερα ότι τελείωνα και δε θα ξαναγυρνούσα. αποτέλεσμα ο λογαριασμός στην τράπεζα είχε πιάσει πάτο. έβγαλα εισιτήριο με λεωφορείο για γερμανία. αφετηρία amsterdam. τελικά, με βόλευε περισσότερο να το πάρω από τη χάγη από όπου και τελικά έφτασα και περίμενα στη στάση, έξω από τον den haag cs. o οδηγός όμως, δε με δέχτηκε πάνω γιατί το εισιτήριο έγραφε amsterdam και είχα χάσει, λέει, τη θέση μου. κι ήταν αμετάπειστος, ιδίως αφού πήρε το 'οκ' από τα κεντρικά. πέρα από την ξεφτίλα να παρακαλάς έναν κουφιοκέφαλο οδηγό της χώρας της μαγιονέζας, μ' είχε πιάσει κι απελπισία. δεν είχα καν χρήματα να πάρω το τραίνο της επιστροφής για το σπίτι. μια μαύρη κυρία που είχε δει το σκηνικό μου έδωσε μια πρόχειρη συμβουλή και ετοιμάστηκε να φύγει. προσπάθησα να την κρατήσω εκεί, να της εξηγήσω...ξεστόμισα τελικά ότι δεν είχα πει ποτέ μου μέχρι τότε:

'χρειάζομαι λεφτά για να γυρίσω σπίτι μου. μπορείτε να μου δώσετε?'

[μην κρίνεις ποτέ αυστηρά αυτόν που απλώνει το χέρι ζητώντας βοήθεια. δίνε πάντα, όσο μπορείς]

2. [ta-dah ta-dah ta-dah ta-daaaaah *commercial break*]

μια δεκαετία τώρα φοράω αποκλειστικά new balance. συνήθως κάθε χειμώνα δύο ζευγάρια [το ένα μόνο για το γυμναστήριο]. όταν φθείρονται τα πετάω και ψάχνω το επόμενο μοντέλο. αυτό το χειμώνα φοράω ένα μαύρο πορτοκαλί, 573, made in england. για το γυμναστήριο έχω ένα μαύρο κόκκινο, καστόρ. 'new balance' είναι συνώνυμο του comfort και του 'πάω παντού'.

[end of commercial break]

3. στη ζωή μου λιποθύμησα μια φορά. ήταν μια προγραμματισμένη επίσκεψη στον παππού που έλιωνε από την αρρώστια. μέρες προετοιμαζόμουνα. να μη δείξω ανησυχία ή πόνο. μόνο αισιοδοξία και ότι όλα θα πάνε καλά. μπαίνω μέσα στο δωμάτιο, τα δόντια μου κόντευαν να σπάσουν από την πίεση. με δυσκολία έβγαινε η φωνή του όταν με ρώτησε αν είμαι καλά. πάω να του πω 'όλα καλά, παππού. εσύ τι κάνεις?', κι όπως πάει να βγεί η πρώτη λέξη, σωριάζομαι κάτω. ήρθε η νοσοκόμα. 'αντι να τη φωνάζουμε για μένα, τη φωνάζουμε για σένα' μου είπε, με φωνή και μάτια εύθραυστα. και γέλασε. μια στιγμούλα μόνο. η τελευταία φορά που τον είδα να γελά.

4. το μεγαλύτερο λάθος που έχω κάνει ήταν να πάω στο στρατό. ας πούμε ότι ήταν ένα λάθος, μμμμ..., στρατηγικής. ο στρατός όμως ήταν και ένα απο τα πιο dramatic u-turns μέχρι σήμερα. ποιός θεός ήθελα να 'ξερα με φώτισε και ήμουν εντελώς out απο την πρώτη στιγμή. έ μια σειρά, από αυτά τα παιδιά που δεν ξέρουν να βάζουν την υπογραφή τους ή να γράψουνε 'τάγμα', μου είχε πει, σε φάση 'τώρα σε στρίμωξα':

- έλα ρ' συ, παραδιέξ' του, είναι η πικρηή αληήθεια,..αφού είσι πούστης.
- αχ καλέ μου, είναι η αλήθεια,.... αλλά δεν είναι καθόλου πικρή.

οι 'κρυφές' μένανε αγάμητες πλην 'αξιοπρεπείς'. γλείφανε τον δίκα και τα άλλα καραβάνια [που ούτε να τα έφτυνα]. αυτοί τους εμπιστεύονταν πόστα. η κατάρα του reich να σας κυνηγάει πάντα α-ν-ό-η-τ-ε-ς κ-ρ-υ-φ-έ-ς.

[θυμάμαι έμπαινε ο γιώργος και με χούφτωνε μπροστά στον διευθυντή. ακουγόταν ένα δυνατό 'χλάπ'. αυτός έλεγε:
-ρε μαλάκες τι ήταν αυτό?
-αααα, πεταγόμουν εγώ, με το γιώργο κύριε διευθυντά έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση [χαμογελάκι].

ήταν ακομπλάριστος ο 'κύριος διευθυντής' και δεν τον πείραζε καθόλου. με εμπιστευόταν στη δουλειά. εύχομαι να είναι καλά κι αυτός και ο γιώργος. το πιο σέξυ μωρό της θητείας μου, με τον ροζαλί βορειοελλαδίτικο πούτσο.]


5. όταν ταξιδεύω αρχίζω να μελετώ τον προορισμό μου μήνες πριν. διαβάζω οδηγούς, βλέπω σχετικές ταινίες, ρωτάω κόσμο που έχει πάει κτλ κτλ. φτάνοντας εκεί, όλα αυτά περνάνε σε δεύτερο πλάνο, άλλες φορές σβήνονται εντελώς. μάτια που ζητάνε. ένα βολικό παγκάκι με θέα. τα φώτα του λιμανιού. βόλτα, χειμωνιάτικα στη παραλία στην κω. τα δάχτυλα που μου χάρισαν ένα πετράδι, κυριακάτικο απογευματάκι, στο corniche της αλεξάνδρειας.



τουλάχιστον.
πέντε.
θέλω.
να μάθω.
για

: αλχημιστή
: love is porn
: 3 parties a day
: mirandolina
: alex a

[!]

12 comments:

amvro said...

A Sudden Gust of Wind (After Hokusai)
Jeff Wall(1993)

Mirandolina said...

Τα μεγαλα πνεύματα κλπ κλπ κλπ

Είσαι ένας υπέροχος παραμυθάς.

I have been here before said...

ωραία... σε είχα ήδη προσκαλέσει, πριν με προσκαλέσεις... είναι λίγο μπλεξομπουτέ αυτή η αλυσίδα-ντόμινο-πυραμίδα...

ξανά!

Anonymous said...

είσαι απόλαυση αγαπητέ μου.
:)

fieryfairy said...

apsogos opws panta :-))

3 parties a day said...

Χαίρομαι να μαθαίνω πράγματα γι ανθρώπους που με εμπνέουν...:)

Σ' ευχαριστώ που με πρότεινες!

Klearchos said...

Τελικά δεν μας είπες πως γύρισες σπίτι στην πρώτη ιστορία;

Καλημέρα!

Xilaren said...

ωραία, αμβρό μου

northaura said...

ομορφιες (και τα λαθη)

mauve said...

:-) new balance rulezzz (-:
πόσο όμορφα γράφεις και τα πιο δύσκολα αγαπητέ αμβρόσιε!
νά'σαι καλά

alximist said...

Αμβρόσιε,
το έχω ξανακάνει με τους βραζιλίανους αυτό, οκ μέσα είμαι, μόνο που θα μου δώσεις χρόνο, γιατί μόλις γύρισα απο διακοπές καρναβαλίου...α και καλότάξιδος παλικάρι μου!!

amvro said...

thanks for the comments guys. a very warm kiss to all of you, from new zealand !!

conditionhumaine@gmail.com