21.8.06

το πατρικό πάρκο, viii



η βασίλισσα του πάρκου γεννήθηκε σε μια περιφερειακή σοβιετική δημοκρατία. σε μικρή ηλικία, οι γονείς της αποφάσισαν να εγκατασταθούν στην ελλάδα. στην πραγματικότητα η απόφασή τους ήταν παράγωγο ιστορικών κινήσεων που αναστάτωσαν τη ζωή των ανθρώπων απο το ανατολικό βερολίνο μέχρι τα χωριά της σαχαλίνης. αυτοί ήθελαν να πιστεύουν ότι ήταν μια αποκλειστικά δική τους επιλογή. όταν φθάσανε στη νέα πατρίδα (?), ο πατέρας της ασχολήθηκε με ζωϊκά είδη ή κάτι τέτοιο. με επιτυχία, μου είπανε.



πρώτη φορά που είδα τη βασίλισσα στο πάρκο, ήτανε ένα ασχημάτιστο αγοράκι. δεν ερχόταν με τα πόδια αλλά με το ποδήλατο γιατί φοβόταν να μην τον μαζέψουν οι μπάτσοι. τα μάτια του είχανε ένα σπάνιο γαλάζιο απ’ αυτά που δε συναντάς στον τόπο μας. γλυκύτητα ματιών αλλά τραχύτητα τρόπων. θέλεις να με γαμήσεις? ξεστόμιζε επαναληπτικά. μετά από τόσα χρόνια, τώρα που τον ξαναβλέπω, έχει αλλάξει. το σώμα του έδεσε, τα μαλλιά του μάκρυναν και στα μάγουλά του πρόσεξα τη σκιά παρκορυτίδων*.

* [οι παρκορυτίδες εμφανίζονται μετά από συστηματική έκθεση στα ωράρια του πάρκου, ιδίως τις μικρές ώρες. έχουν μια κάποια ομοιότητα με τις ρυτίδες των εργατών της βάρδιας έντεκα το βράδυ με εφτά το πρωί. βέβαια, οι δεύτεροι αμείβονται κάτι, παίρνουν τα ένσημά τους και οι ρυτίδες τους είναι άμεμπτες. καθαρές και τίμιες όπως η φυσική και ταξική αναπαραγωγή. οι παρκορυτίδες μόνο μικρά παρακλάδια ψευδοευτυχίας έχουνε. τα βρίσκεις εκεί, στις απολήξεις των γραμμών, στην επιφάνεια του δέρματος. ενώ τις όποιες αναμνήσεις οργασμών του πάρκου, θα τις βρείς κρυμμένες βαθιά μέσα στη ρίζα της παρκορυτίδας.]


ζουμ άουτ απο το πρόσωπό της. με πλησιάζει άγνωστος.

-τον βλέπεις? βλέπεις το στήθος του? θέλει να γίνει γυναίκα. ήτανε ωραίο παιδί...

μεταφράζω τα λόγια του: η βασίλισσα του πάρκου θέλει μια μέρα να πετάξει μακριά, να σταματήσει να βγαίνει στο πάρκο. να γίνει τραγουδίστρια, μοντέλα, τηλεπαρουσιαστρια ή κάτι ανάλογης λάμψης. καθώς μεταφράζω , η βασίλισσα φεύγει. δεν ακούει τις σκέψεις μου. ακολουθεί απλά το ραντεβού των επόμενων είκοσι ευρώ [προσωρινά, ε?... μέχρι το πρώτο συμβόλαιο μιας άλλης ζωής].

6 comments:

Non Private Life said...

:)

amvro said...

:) και σε σένα

[που σήμερα σε διάβασα απνευστί]

tsanampetis said...

στόχω πει ότι μ' αρέσεις έτσι όπως γράφεις, έτσι;

amvro said...

εεε νομίζω είναι η πρώτη φορά :)

[να ΄σαι καλά]

northaura said...

παρτηνα καμια αγκαλια αμα την ξαναπετυχεις αμβρουλη ε;

amvro said...

γεια σου παιδί μου!

conditionhumaine@gmail.com