21.8.06

το πατρικό πάρκο, ix


γνωριστήκαμε σχετικά πρόσφατα. από τους καλλιτεχνικούς κύκλους. αναγνωρισμένος συνεργάτης μου τον σύστησε. με τους πολιτικούς δεν έχει και μεγάλη σημασία η απόχρωση, μου είπε. μετράει μόνο η γνωριμία και η εκδούλευση. αυτοί χρησιμοποιούν εμάς [ο ’πολιτισμός’ εξανθρωπίζει την πολιτική τους] και εμείς αυτούς [η ανάγκη της επιχορήγησης, βλέπεις].





χθες το βράδυ, ενώ έκοβα βόλτες στο πάρκο, είδα μια φιγούρα να στέκεται μπροστά σε ένα κεντρικό θάμνο. τα έχει κατεβάσει όλα και μαλακίζoνταν. όταν έφτασα αρκετά κοντά, τον αναγνώρισα. η γνωριμία [!]. ο γνωστός πολιτικός της μικρής μας πόλης. το κοντράστ του ενδεούς [σεξουαλικά] άνδρα με τη δημόσια εικόνα του, ήταν εντυπωσιακό όσο και αναπάντεχο. αυτός που είχε υπερκομματικό προφίλ. των συγκεκριμένων λόγων και δεσμεύσεων. παντρεμένος, με παιδιά ή σε παρόμοιας μορφής-καθολικά αναγνωρισμένη- κοινωνική σύμβαση. αυτός που το ερχόμενο φθινόπωρο προβλέπεται να ανταμειφθεί για τη σκληρή πολιτική του δουλειά με την εκλογή του σε υψηλό δημόσιο αξίωμα. αυτός, ήταν τώρα, εδώ, σχεδόν με τη στολή πολιτικού, ανάμεσα σε αποφυλακισμένους, τσολάκια και βασίλισσες, στους οσίους και τους μάρτυρες του πατρικού μου πάρκου.





όταν τον κοίταξα, δε με αναγνώρισε. απο μια περίεργη διάθεση επέμεινα. απλά με κάρφωσε και συνέχισε να παίζει πιο έντονα τον αδιάφορο πούτσο του [ πήρε την επιμονή μου ως σημάδι ενδιαφέροντος. όμως, τι αποκρουστικό θέαμα..., ιδίως οι πτυχώσεις των ρούχων του που τινάζονταν με την κίνηση του αυτοϊκανοποιούμενου σώματος]. τον κοίταξα τελευταία φορά. έφυγα.





το βράδυ αποκοιμήθηκα διαβάζοντας ένα τομίδιο πολιτικής ηθικής. στον ύπνο μου είδα ότι οι θαμώνες του πατρικού πάρκου έπαυσαν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. και ότι οι ’κρυφές’, μαζί με τους παρακρατητές της φυσικής ελευθερίας, είχαν όλοι τους ε-ξ-α-φ-α-ν-ι-σ-τ-ε-ί.



4 comments:

amvro said...

λέξεις:
ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ
Το παιχνίδι της εξουσίας
(1992)

Rodia said...

"με τους πολιτικούς δεν έχει και μεγάλη σημασία η απόχρωση, μου είπε. μετράει μόνο η γνωριμία και η εκδούλευση."
Χαρήκαμε αποτόμως κ. Αμβρόσιε!:-)
..μα.. πείτε τα κι εσείς.. μη λέμε λέμε και κολλάει ο στόμας μας..

amvro said...

ααα ροδιά μου εγώ μόνο για τα καλλιτεχνικά και τα παρκικά, ξέρω.. ;)

right, npl?



ο αστερίσκος στο τέλος πάει στο:

*λέξεις:
ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ
Το παιχνίδι της εξουσίας
(1992)

northaura said...

μου θυμίσες το στιχάκι που λέει "δεν είναι ένοχοι όλοι οι δολοφόνοι/ούτε αθώοι όλοι οι δικαστές/μα θα 'ταν όμορφο καθώς ξημερώνει/κι οι δυο να ανήκαν στο χτες"

[την ώρα που άνοιγε η σελίδα σου στο πισι έπαιζε το "παζλ στον αερα" :-) ]

conditionhumaine@gmail.com