το πατρικό πάρκο, επίλογος

'Aν μου έλεγες τον Αγγελόπουλο της Γιάννας ή το αγόρι με το τζήν, το αγόρι θα διάλεγα. Θα μου πείς: Μα γιατί, η ασφάλεια, η εξουσία, δεν είναι αφροδισιακά; Μπορεί, αλλά εγώ τις νύχτες είμαι σαν νεοφώτιστο πουστράκι στο πάρκο, τι να μου πεί εμένα ο Αγγελόπουλος της Γιάννας. Τις ελάχιστες φορές που προσανατόλισα τη ζωή μου προς την σκέψη της κανονικής γυναίκας άλλωστε την πάτησα. Ούτε προστασία, ούτε εξουσία, ούτε φράγκα. Μόνο περιτύλιγμα Αγγελόπουλου και στο πολύ χειρότερο. Γι’ αυτό σου λέω, εμένα το να έχω μια χοντρέλα για άντρα με κάνει δυστυχισμένη, δεν πα να είναι και ο Χήρστ που λέει ο λόγος. Τώρα θα μου πείς: "σιγά την όμορφη!". Δεν είμαι όμορφη, δεν είμαι πιτσιρίκα, αλλά δεν έπιασα και κανέναν απο το λαιμό.Όποιος με θέλει. Προτιμώ κάποιον που θα με θέλει για δυο χρόνια και με παρατάει, παρά την ασφάλεια μιας χοντρέλας που θα μου κάτσει γιατί δεν έχει πουθενά να πάει.'

το πατρικό πάρκο, xi

να σου χαϊδέψω την πλάτη?

[...] χθες το βράδυ εκεί με χάιδευε το αγόρι του πάρκου, μητέρα.

δε χρειαζόταν να μου το πείς. το μύρισα.

και ?

τα αγόρια αυτά, αγόρι μου, εγγυώνται τη συνέχεια του πιο όμορφου ψέματος....

... θα είσαι για πάντα δικός μου.

το πατρικό πάρκο, x

το παρκοκονέ στο τηλέφωνο, μου λέει ο φ. ενώ είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι. [παρκοκονέ: οποιοσδήποτε γαμήθηκες μαζί του μόνο μια φορά και έχετε για έναν απροσδιόριστο λόγο ανταλλάξει τηλέφωνα. δεν ξέρεις σχεδόν τίποτα για τη ζωή του, ούτε αυτός για τη δική σου. όταν έχει κέφια σου κάνει πάσα γκομενάκια, συνήθως το τηλέφωνο τους. όταν έχεις κέφια, του κάνεις πάσες ε σ ύ]. και τι θέλει? έχει στο σπίτι ένα παιδί το οποίο πρέπει, λέει, να δούμε. δεν του είπες ότι έχουμε δ ο υ λ ε ι ά ? τον ρωτάω και τυλίγω το χέρι μου γύρω απ' τη γυμνή του μέση. επιμένει να πάμε. τέτοιο π ρ ά μ α δεν έχει ξαναδεί. σε μία ώρα φτάνουμε στη γειτονική πόλη. πόσο χρονών είσαι? τον ρωτάμε καθώς έχει αρχίσει ήδη να γδύνεται. δεκαοκτώ απαντά, και καθώς πέφτει το παντελόνι του αποκαλύπτεται το τεράστιο πέος του. [αν τη λέξη ’τεράστιο’ την κολλάμε συχνά δίπλα στη λέξη ’πέος’ με τρόπο καταχρηστικό, στην περίπτωση αυτή ήταν ένας ακριβής συνδυασμός λέξεων. τόσο ακριβής ώστε μου έφερε στο μυαλό τη βραζιλιάνικη έκφραση για τα υπερμεγέθη πέη... μπροστά μας, είχαμε [πράμα-τι] ένα ’τ ρ ί τ ο π ό δ ι ’]. ο φ. αρνείται να γαμηθεί μαζί του [που να το βάλω αυτό? μου κάνει]. σιωπηρά και εγώ. τον γλείφουμε εναλλάξ απο μπροστά και απο πίσω. αρχίζει μια σειρά από οργασμικές αντιδράσεις οι οποίες μου φαίνεται ότι θα κρατήσουν για πάντα. μετά απο λίγο, τα χείλη μου αποχωρίζονται το ασύλληπτο πέος. σηκώνομαι με μια διάθεση, μπιν δεα, νταν δατ. είναι ακόμα παρθένος, μας εξομολογείται. στο χωριό του είναι πολύ δύσκολο να κάνει σεξ. τα κορίτσια νομίζει ότι δεν τον θέλουν. τα αγόρια πάλι δεν ξέρει πως να τα προσεγγίσει. φεύγοντας αναρωτιόμαστε για την εξέλιξη του πέους του νεαρού . ο φ. είναι μάλλον απαισιόδοξος.. έλα μωρέ, του κάνω, θα βρει κάποια και τα λοιπά, και τα λοιπά. αλλά μέχρι τότε, καλή τύχη στο παρκάρισμα, αγόρι.

το πατρικό πάρκο, ix

γνωριστήκαμε σχετικά πρόσφατα. από τους καλλιτεχνικούς κύκλους. αναγνωρισμένος συνεργάτης μου τον σύστησε. με τους πολιτικούς δεν έχει και μεγάλη σημασία η απόχρωση, μου είπε. μετράει μόνο η γνωριμία και η εκδούλευση. αυτοί χρησιμοποιούν εμάς [ο ’πολιτισμός’ εξανθρωπίζει την πολιτική τους] και εμείς αυτούς [η ανάγκη της επιχορήγησης, βλέπεις].

χθες το βράδυ, ενώ έκοβα βόλτες στο πάρκο, είδα μια φιγούρα να στέκεται μπροστά σε ένα κεντρικό θάμνο. τα έχει κατεβάσει όλα και μαλακίζoνταν. όταν έφτασα αρκετά κοντά, τον αναγνώρισα. η γνωριμία [!]. ο γνωστός πολιτικός της μικρής μας πόλης. το κοντράστ του ενδεούς [σεξουαλικά] άνδρα με τη δημόσια εικόνα του, ήταν εντυπωσιακό όσο και αναπάντεχο. αυτός που είχε υπερκομματικό προφίλ. των συγκεκριμένων λόγων και δεσμεύσεων. παντρεμένος, με παιδιά ή σε παρόμοιας μορφής-καθολικά αναγνωρισμένη- κοινωνική σύμβαση. αυτός που το ερχόμενο φθινόπωρο προβλέπεται να ανταμειφθεί για τη σκληρή πολιτική του δουλειά με την εκλογή του σε υψηλό δημόσιο αξίωμα. αυτός, ήταν τώρα, εδώ, σχεδόν με τη στολή πολιτικού, ανάμεσα σε αποφυλακισμένους, τσολάκια και βασίλισσες, στους οσίους και τους μάρτυρες του πατρικού μου πάρκου.

όταν τον κοίταξα, δε με αναγνώρισε. απο μια περίεργη διάθεση επέμεινα. απλά με κάρφωσε και συνέχισε να παίζει πιο έντονα τον αδιάφορο πούτσο του [ πήρε την επιμονή μου ως σημάδι ενδιαφέροντος. όμως, τι αποκρουστικό θέαμα..., ιδίως οι πτυχώσεις των ρούχων του που τινάζονταν με την κίνηση του αυτοϊκανοποιούμενου σώματος]. τον κοίταξα τελευταία φορά. έφυγα.

το βράδυ αποκοιμήθηκα διαβάζοντας ένα τομίδιο πολιτικής ηθικής. στον ύπνο μου είδα ότι οι θαμώνες του πατρικού πάρκου έπαυσαν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. και ότι οι ’κρυφές’, μαζί με τους παρακρατητές της φυσικής ελευθερίας, είχαν όλοι τους ε-ξ-α-φ-α-ν-ι-σ-τ-ε-ί.

το πατρικό πάρκο, viii

η βασίλισσα του πάρκου γεννήθηκε σε μια περιφερειακή σοβιετική δημοκρατία. σε μικρή ηλικία, οι γονείς της αποφάσισαν να εγκατασταθούν στην ελλάδα. στην πραγματικότητα η απόφασή τους ήταν παράγωγο ιστορικών κινήσεων που αναστάτωσαν τη ζωή των ανθρώπων απο το ανατολικό βερολίνο μέχρι τα χωριά της σαχαλίνης. αυτοί ήθελαν να πιστεύουν ότι ήταν μια αποκλειστικά δική τους επιλογή. όταν φθάσανε στη νέα πατρίδα (?), ο πατέρας της ασχολήθηκε με ζωϊκά είδη ή κάτι τέτοιο. με επιτυχία, μου είπανε.

πρώτη φορά που είδα τη βασίλισσα στο πάρκο, ήτανε ένα ασχημάτιστο αγοράκι. δεν ερχόταν με τα πόδια αλλά με το ποδήλατο γιατί φοβόταν να μην τον μαζέψουν οι μπάτσοι. τα μάτια του είχανε ένα σπάνιο γαλάζιο απ’ αυτά που δε συναντάς στον τόπο μας. γλυκύτητα ματιών αλλά τραχύτητα τρόπων. θέλεις να με γαμήσεις? ξεστόμιζε επαναληπτικά. μετά από τόσα χρόνια, τώρα που τον ξαναβλέπω, έχει αλλάξει. το σώμα του έδεσε, τα μαλλιά του μάκρυναν και στα μάγουλά του πρόσεξα τη σκιά παρκορυτίδων*.

* [οι παρκορυτίδες εμφανίζονται μετά από συστηματική έκθεση στα ωράρια του πάρκου, ιδίως τις μικρές ώρες. έχουν μια κάποια ομοιότητα με τις ρυτίδες των εργατών της βάρδιας έντεκα το βράδυ με εφτά το πρωί. βέβαια, οι δεύτεροι αμείβονται κάτι, παίρνουν τα ένσημά τους και οι ρυτίδες τους είναι άμεμπτες. καθαρές και τίμιες όπως η φυσική και ταξική αναπαραγωγή. οι παρκορυτίδες μόνο μικρά παρακλάδια ψευδοευτυχίας έχουνε. τα βρίσκεις εκεί, στις απολήξεις των γραμμών, στην επιφάνεια του δέρματος. ενώ τις όποιες αναμνήσεις οργασμών του πάρκου, θα τις βρείς κρυμμένες βαθιά μέσα στη ρίζα της παρκορυτίδας.]


ζουμ άουτ απο το πρόσωπό της. με πλησιάζει άγνωστος.

-τον βλέπεις? βλέπεις το στήθος του? θέλει να γίνει γυναίκα. ήτανε ωραίο παιδί...

μεταφράζω τα λόγια του: η βασίλισσα του πάρκου θέλει μια μέρα να πετάξει μακριά, να σταματήσει να βγαίνει στο πάρκο. να γίνει τραγουδίστρια, μοντέλα, τηλεπαρουσιαστρια ή κάτι ανάλογης λάμψης. καθώς μεταφράζω , η βασίλισσα φεύγει. δεν ακούει τις σκέψεις μου. ακολουθεί απλά το ραντεβού των επόμενων είκοσι ευρώ [προσωρινά, ε?... μέχρι το πρώτο συμβόλαιο μιας άλλης ζωής].

το πατρικό πάρκο, vii

ήρθανε γύρω στις δύο το πρωί και μας μαζέψανε. εμένα και τέσσερις άλλους. εξακρίβωση στοιχείων. μας κρατήσανε κάποια ώρα στο τμήμα. μετά είπανε. είστε ελεύθεροι να φύγετε. δεν κατάλαβες κύριε αστυνομικέ, του κάνω. απο κει που με πήρες , εκεί θα μ’ αφήσεις.

το πατρικό πάρκο, vi

το αγόρι του πάρκου κάνει για σπίτι του βαγόνια τρένων. ο οργασμός του έχει ψήγματα πόνου. μιλάει σπαστά ελληνικά. φοράει κολλητό τζήν στις τσέπες του τσαλακωμένα ροδοπέταλα και κατουρημένα χαρτονομίσματα. το προστατεύει μια κρυφή παναγιά. το αγόρι του πάρκου δακρύζει όταν δεν το περιμένεις. το αγόρι του πάρκου - μόνο αυτός- δίνει στα χείλη μου το πιο σαρκώδες σχήμα. το πιο βαθύ κόκκινο. στα χείλη σου. δίνει.

το πατρικό πάρκο, v

σήμερα το βράδυ είμαι αφιερωμένος στο πάρκο. ετοιμάζομαι. μια κοντή βερμούδα και ένα μπλουζάκι απο πάνω. ξεκουμπώνω τρία απο τα πέντε κουμπιά. [η αναλογία του οριακά εύκολου, μένει να ξεκουμπώσεις τα υπόλοιπα δύο]. σφίγγω τη ζώνη, να 'γράφουν' όλα απο τη μέση και κάτω. σήμερα το βράδυ είσαι το πουτανάκι του πάρκου, ο γαμιάς του πάρκου, το τσόλι του πάρκου, σήμερα το βράδυ θα υποδυθείς το ρόλο που το πάρκο θα σου ζητήσει. στο δρόμο αναρωτιέμαι για το συνδυασμό των λέξεων πατρικό + πάρκο. ανασκαφές μνήμης. μπάφοι με την μ. και τον σ. στις ράμπες. 'ρομαντικό' ραντεβουδάκι με τον π. το απόγευμα. σε εφηβική ηλικία, πασχίζεις να ξεχωρίσεις ποιός είναι τζάνκι, ποιός είναι πούστης. [μετά κατάλαβες ότι τα τζάνκιζ πιάνανε την πιο ’πρωινή’ ζώνη. οι διαχωρισμοί των φυλών των ’ανεπιθυμήτων’]. μπάφοι με την λ.,τον γ. και τη ζ. . απο τις πρώτες μικρές σου ελευθερίες, να χάνεσαι στο πάρκο και οι δικοί σου να σε ψάχνουν. [μετά το μάθανε, συνήθως ήσουνα στις κούνιες]. ναι, είναι το πατρικό σου πάρκο. αν σήμερα στα μάτια των θαμώνων του φαίνεσαι να είσαι ένας επισκέπτης, ήρθαν όλοι μετά απο σένα. πολύ μετά. ήσουν πρώτος, εσύ, εδώ.

οργώνω το παρκο μέσα σε δεκαπέντε λεπτά. ’σκουπίζω’ και τη γύρω περιοχή. ένας παρακμιακός έχει πιάσει το παγκάκι μου. τσατίζομαι. η ε., το πιο όμορφο τραβεστί, μου είχε μάθει την αξία του να κρατάς το πόστο σου στα υπαίθρια σπορ. έχει συμπαθητική κίνηση πάντως για καθημερινή. μου απευθύνεται η ίδια ερώτηση, το άιζο της παρκογνωριμίας. -θέλεις να σου κάνω παρέα? απάντηση, σε μιντλ κλας απόχρωση. -όχι θα μείνω μόνος μου, σ’ ευχαριστώ.

πέρασε μισή ώρα. αδυνατώ να κάνω ρικλέιμ το παγκάκι μου, έχουν μαζευτεί διάφοροι. κουράζομαι. φεύγω. πίνω ένα μπουκαλάκι νερό κι αγοράζω ένα πακέτο τσιγάρα. παρατηρώ τις οικογένειες που γυρνάνε σπίτι. [ακόμα να βάλουνε τα παιδιά τους για ύπνο γαμώτο?]

επιστρέφω. κάθομαι στην πάνω πλευρά τώρα, μακρυά απο τους περισσότερους. το παγκάκι μου εξακολουθεί να είναι πιασμένο. υπομονή. πλησιάζω προς το κέντρο. σε βλέπω. κοντούλης, γεροδεμένος, κάθεσαι στο παγκάκι. στην άκρη. έχεις και συ σφιχτά τη ζώνη σου γύρω απο τη μέση. ο λαιμός σου είναι σε ευθεία με την πλάτη σου. μια πιτσουνόφατσα με γεροδεμένο σώμα. είμαι σάκερ για πιτσουνόφατσες [αλλά εσύ δεν το ξέρεις]. σε κόβω. με κόβεις. κάθομαι λίγο πιο πέρα και πίσω. για σένα θα γίνω κυνηγός απόψε. κοιτάς. με σκοπό αλλά όχι έντονα. μέσα απο τις φυλλωσιές. κάτω απο το φως του φαναριού, το βλέμμα σου φιλτράρεται απο τις φρεσκοσκαλισμένες μνήμες. μένω ήρεμος. είμαι σίγουρος ότι θα κινηθείς πρώτος. η στάση αναμονής του λιονταρίου πριν την τελική επίθεση. όπως στα ντοκυμανταίρ. σηκώνεσαι. περπατάς. ασφαλώς, με κοιτάς. το ήξερα. περπατάς αργά για να μου δώσεις χρόνο να σε φτάσω. μετά γυρνάς ξαφνικά. κοντά και απέναντι. ο ένας στον άλλο. -θα φύγουμε? [μιλάω πάντα πρώτος σε αυτές τις περιπτώσεις, πάντα πρώτος και μόνο τα απαραίτητα] - να φύγουμε, ναι.


έξω απ’ την πόλη. σε δευτερεύοντα επαρχιακό δρόμο. στρίβουμε. το ξέφωτο είναι λίγο πάνω απ’ το δρόμο. κρυφό κι απόμερο.

προσποιούμαι δυσκολία καθώς προσπαθείς να μπείς μέσα μου. στην πραγματικότητα θέλω απλά να σε ανάψω περισσότερο. μπαίνεις. λίγο μετά, ανοίγω τα πόδια μου περισσότερο. καταλαμβάνεις αμέσως το ζωτικό χώρο που σου προσφέρω. με γαμάς άγρια. άγρια αλλά ωραία. τα πόδια μου έχουν τυλιχθεί γύρω απο τη μέση σου. τα δάχτυλά μου ξεδιαλέγουν τους μυώνες των μηρών σου. σε καθοδηγώ ελαφρά. ελαφρά, να μη χαθεί τίποτα απο την αγριάδα της έξαψης. τ-ε-λ-ε-ι-ώ-ν-ε-ι-ς. χαϊδευόμαστε. σε ξαπλώνω. ο πούτσος μου είναι ανάμεσα στα πόδια σου. τον έχεις εγκλωβίσει. εκεί. αρχίζω και τον τρίβω στα αρχίδια σου. το χέρι σου κατεβαίνει κάτω. το χέρι μου ανεβαίνει πάνω. στηρίζω το κεφάλι σου. το γέρνεις ήσυχα. αφήνεσαι. με προσκαλείς να σε κυριεύσω ολοκληρωτικά. ο πούτσος μου γιγαντώνεται μέσα σου. ο ιδρώτας μου στάζει στο μέτωπο σου. ανακατεύεται με το δικό σου. κυλάει απ’ το μέτωπο στα λεπτά σου φρύδια. λάμπει στο φως του φεγγαριού. έχει πανσέληνο, είπανε. σήμερα ή αύριο, δε θυμάμαι. οι μικρές λάμψεις των φρυδιών σου και η προσμονή του οργασμού, διαλύουν το μυαλό μου. τ-ε-λ-ε-ι-ώ-ν-ω.

προσκυνάς τον πούτσο μου. τελειώνεις άλλες δύο φορές. αγαπώ τις φλέβες σου. στο στήθος, στα πόδια, στον πούτσο, στα χέρια. τελειώνω άλλη μία. μετά φεύγουμε. λίγο πριν το πρωί. γυρνώντας πίσω, με μια κλίση του κεφαλιού ευχαριστώ το πατρικό πάρκο..... που δεν ξεχνά να φροντίζει τα πιο όμορφα παιδιά του. σε φιλώ και σου αγγίζω το χέρι. καλή σου νύχτα, όμορφε.

από που είσαι ? είμαι από δω. είμαι από δω. είμαι από δω. είμαι από δω. είμαι από δω. είμαι από δω. είμαι γέννημα θρέμμα. περήφανο παιδί. αυτής της πόλης. κι αυτού του πάρκου.

το πατρικό πάρκο, iv

είμαι τρελός εγώ. τον γνώρισα το μεσημέρι. εδώ σ' αυτό το παγκάκι. κανονίσαμε να βρεθούμε το βράδυ. ήρθα νωρίς. τον περίμενα. ήρθε με παρέα. αρχίσανε να μου κάνουνε μαγκιές. μου γύρισε το μυαλό, σου λέω. ανέβηκα στο μηχανάκι, πήγα στο σπίτι. όταν γύρισα τον μαχαίρωσα. δύο φορές. χίλια ευρώ πλήρωσα. δύο φορές τον μαχαίρωσα. είμαι τρελός εγώ.

το πατρικό πάρκο, iii

να πνίγομαι στο μουστάκι σου

(κι άσε τις μετροσεξουαλικές να πνίγονται σε θάλασσες μπόμπα-μοχίτος)

το πατρικό πάρκο, ii

-έχεις τσιγάρο? δεν έχω λεφτά. μόλις αποφυλακίστηκα.


-έλα.

το πατρικό πάρκο, i

’ομοφυλόφιλο πάρκο [...]τα παγκάκια σου ρουφιάνοι τα φανάρια σου χαφιέδες’ συνήθως επιλέγω το μακρύ δρόμο για το πάρκο της μικρής μας πόλης. περπατώντας λίγο περισσότερο, αποφεύγω την πολυκοσμία. λειτουργεί μ' έναν τρόπο προθερμαντικά. χτες το βράδυ όμως πέρασα απο το κέντρο. το νυμφοπάζαρο της πλατείας είχε μια παραπάνω κίνηση. όπως και να το κάνεις, μια ανεπιθύμητη επαφή. στα πρόσωπα τους έβλεπα λίγδα απο έϊναλ συνήθειες. καλοσιδερωμένα πουκάμισα, ποτό με φίξτ αναλογίες, μια άγρια επέλαση της μετροσεξουαλικότητας στα αρσενικά, αδιάφορα -όπως πάντα-τα μπιμποειδή θηλυκά. διάχυτη αίσθηση ανεκλπήρωτων ή ημιτελών στύσεων.

-ψιτ, φιλαράκι

μπαίνοντας απο την πλάγια είσοδο του πατρικού πάρκου, με αγκαλιάζουν γνώριμα σκοτάδια και σκιές. γνωστή και η χωροταξία. η τσιμεντένια βάση βέβαια, εκεί που στα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα χτίστηκε η φήμη ενός απο τα πιο ενδιαφέροντα πάρκα της ελληνικής επαρχίας, έχει γκρεμιστεί. τα φώτα πολλαπλασιάστηκαν. οι πυκνοί θάμνοι τριγύρω εξαφανίστηκαν. -ψιτ, θέλεις να σου κάνω παρέα? αντικαταστάθηκαν απο άψυχα καλλωπιστικά φυτά. ένα πάρκο κόσμιο, ελεγχόμενο, και κυρίως ανταποδοτικό για τους δημοτικούς φόρους των ντόπιων μιζερανθρώπων. παραδόξως, είναι ένα πάρκο ζωντανό. φιγούρες παίζουν στο βάθος, μηχανάκια άπο γύρω κόβουνε κίνηση, δύο αυτοκίνητα έχουνε βγάλει αλάρμ. -θα περάσουμε καλά κάνω τις πρώτες βολιδοσκοπήσεις. ο πρώτος που βλέπω καθαρά, είναι ένας τριαντάρης, ντυμένος στα λευκά, εντελώς γκρουμαρισμένος, η υδατική στο πρόσωπό του γυαλίζει απο μακρυά. παρακάτω, μια μικρή παρέα έχει πιάσει κουβέντα. μου βγαίνει μια διάθεση σεμιναρίου [που πας κουκλίτσα μου σαν τη λατέρνα? στο πάρκο πάμε ντάουν εντ ντέρτυ. και δε μιλάμε , μόνο κυνηγάμε. κυνηγός και θήραμα. τελεία.] χαλάρωσε, σκέφτομαι ..στο πάρκο είμαστε όλοι ίδιοι. πιάνω ένα παγκάκι που κοιτάει προς τρείς πλευρές, αφήνοντας μόνο μία πλάτη. θα το κρατήσω όσο χρειαστεί απόψε. τσιγάρο ένα. -θέλεις να φύγουμε? τσιγάρο δύο .. σε λίγο κάνει την εμφάνιση της η βασίλισσα του πάρκου. τους ξέρει όλους, περπατά με άνεση, κανονίζει το παρσίδι της αμέσως. μου μιλάει αναγνωριστικά αλλά με έπαρση. τι αστείο, τον θυμάμαι παιδαρέλι να κόβει βόλτες με το ποδήλατο γιατι φοβόταν να περπατήσει. τον αγνοώ, έχοντας στο μυαλό μου την εικόνα του πάνω στο ποδήλατο να τρέχει.- θέλεις να φύγουμε? σε λίγο θα έρθουνε οι μπάτσοι τσιγάρο οχτώ. τσιγάρο εννιά. οι σκιές απο τις κινήσεις των σωμάτων πολλαπλασιάζουν τα ερεθίσματα και μεγαλώνουν τις προσδοκίες. ο σαραντάρης περνάει δεύτερη φορά απο μπροστά μου. έχει καλοσχηματισμένα μπράτσα , μουστάκι , το πρόσωπό του είναι σκοτεινό. τα χαρακτηριστικά του μ' αρέσουν. τον ακολουθώ. στο μυαλό μου, καθώς τον πλησιάζω, κανονίζω ήδη τα 'πρακτικά'.

-φιλαράκι απο που είσαι? ’ομοφυλόφιλο πάρκο [...]τα παγκάκια σου ρουφιάνοι τα φανάρια σου χαφιέδες’. δεν είμαι απο δω. δεν είμαι απο δω. δεν είμαι απο δω. δεν είμαι απο δω. δεν είμαι απο δω.