[ μικρό σχόλιο πάνω στην κατασκευασμένη σύγκρουση (sic) των πολιτισμών ]
είχανε δίκιο.στην αλεξάνδρεια μείνανε μόνο μνήμες.
περπατούσα ώρες θυμάμαι.
{...}
με κοιτούσες επίμονα. λίγο φοβισμένα. έπρεπε να μιλήσω εγώ.
στο σπίτι του ποιητή σε παρατηρούσα. δε με νοιάζανε πολλά. σημασία είχε ότι ήμουν εκεί με έναν αλεξανδρινό.
μετα μου είπες.
καταλαβαίνω τώρα γιατί είναι τόσο σημαντικός.
{...}
το βράδυ με αγκάλιαζες. το έβλεπα στο σώμα σου. δεν ήθελες να τελειώσει εκείνη η νύχτα.
στο ισλάμ μου είπες ή είσαι παντρεμένος ή τίποτα.
δε μπορούσα να σου πω λέξεις που πονάνε.
άρχισα να σου λέω ψέμματα.
με αποχαιρέτησες με ένα πετράδι. στο Corniche. χαμογελώντας.
{...}
να είσαι καλά
μ.
{τις μέρες αυτές σε σκέφτομαι. μισαλλόδοξες κραυγές με βάζουν σε σκέψεις.
γιατί να καταλάβω τον΄άλλο'?
γιατί ο 'άλλος' θέλει να τον καταλάβεις και να τον αγαπήσεις.
όπως θέλεις και σύ.}
είχανε δίκιο.στην αλεξάνδρεια μείνανε μόνο μνήμες.
περπατούσα ώρες θυμάμαι.
{...}
με κοιτούσες επίμονα. λίγο φοβισμένα. έπρεπε να μιλήσω εγώ.
στο σπίτι του ποιητή σε παρατηρούσα. δε με νοιάζανε πολλά. σημασία είχε ότι ήμουν εκεί με έναν αλεξανδρινό.
μετα μου είπες.
καταλαβαίνω τώρα γιατί είναι τόσο σημαντικός.
{...}
το βράδυ με αγκάλιαζες. το έβλεπα στο σώμα σου. δεν ήθελες να τελειώσει εκείνη η νύχτα.
στο ισλάμ μου είπες ή είσαι παντρεμένος ή τίποτα.
δε μπορούσα να σου πω λέξεις που πονάνε.
άρχισα να σου λέω ψέμματα.
με αποχαιρέτησες με ένα πετράδι. στο Corniche. χαμογελώντας.
{...}
να είσαι καλά
μ.
{τις μέρες αυτές σε σκέφτομαι. μισαλλόδοξες κραυγές με βάζουν σε σκέψεις.
γιατί να καταλάβω τον΄άλλο'?
γιατί ο 'άλλος' θέλει να τον καταλάβεις και να τον αγαπήσεις.
όπως θέλεις και σύ.}
εικόνα 1
David Hockney, 'The shop windows of tobacco store', Illustations for 14 Poems by C.P. Cavafy (1966).
εικόνα 2
Η ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Σάββα (φωτό από το γραφείο του Καβάφη, 2005)
εικόνα 3
David Hockney, Two boys aged 23 or 24, Illustrations for 14 Poems by C.P.Cavafy (1966)
David Hockney, 'The shop windows of tobacco store', Illustations for 14 Poems by C.P. Cavafy (1966).
εικόνα 2
Η ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Σάββα (φωτό από το γραφείο του Καβάφη, 2005)
εικόνα 3
David Hockney, Two boys aged 23 or 24, Illustrations for 14 Poems by C.P.Cavafy (1966)
27 comments:
πόσο δίκιο έχεις
τι υπέροχα τα σκίτσα του Χόκνει εμπνευσμένα από τον μεγάλο αλεξανδρινό
καλημέρααα
καλή σου μέρα μάνι.
(ξέρεις ήτανε απο εκείνα τα πόστ που σε βασανίζουνε λίγο πριν βγούν..)
Γιατί σε βασάνισε;
γιατί πάνω στο πόστ συμπίπτουν πολλά.
η λιτότητα των σκίτσων του hockney, η αλεξάνδρεια, ο καβάφης, ο μ., η ισλαμοφοβία που όσο πάει γίνεται και χειρότερη.
όλα αυτά μαζί. αλλά πιο πολύ η θύμηση ενός ανθρώπου που τα βγάζει συναισθηματικά δύσκολα.
δεν είναι καθόλου εύκολα να είσαι γκαίη στη αίγυπτο.
(καλημέρα αλέξανδρε)
όπως έχουν τα πράγματα δεν είναι εύκολο να είσαι μουσουλμάνος έξω από την αίγυπτο
είναι πιο δύσκολα πλέον και με ανησυχεί ότι δε σταματάει αυτή η κατρακύλα.
Καλημέρα Αμβρόσιε! Sorry εδώ είναι μεσημέρι..:)
και δω χιονίζει (!)
Χιόνια στην Αγγλία μμμ.. προτιμώ τη συννεφιά της Αθήνας. Ξέρεις σήμερα είναι Τσικνοπέμπτη, άσχετο...
Πάντως είδα τα χαρακτικά του Hockney εμπνευσμένα από τα ποιήματα του Καβάφη το καλοκαίρι. Θέλει "κότσια" για να κάνεις κάτι τέτοιο...
Πάντως κι εγώ δεν ξέρω, που πάει το πράγμα, με όλη αυτή τη μισαλλοδοξία.
Είμαστε στο 2006 και μερικές φορές νομίζω ότι είμαστε πίσω στην εποχή των Σταυροφοριών...
Ξέρω όμως ένα πράγμα, από τότε που Huntington έκδωσε τις βλακείες του στο "Clash of Civilizations" άρχισε να στραβώνει το πράγμα... Αυτό είναι ίσως το μόνο βιβλίο που ντρέπομαι, που το έχω διαβάσει.
Είναι ωραίο να θυμάσαι και να χαμογελάς..
άλεξ
γιατί κότσια, τι εννοείς?
λολιτάκι,
δε χαμογελάω,..
και μένα το κότσια με παραξένεψε
το πράγμα είχε στραβώσει από τότε που η χάνα άρεντ έγραφε για το banality of evil
παρεπιπτόντως ο Hockney έκανε τα σκίτσα στη Βηρυττό.
άρεντ διάβασα μόνο το human condition.
Να εικονογραφήσει κάποιος ποιήματα του Καβάφη δεν είναι καθόλου εύκολο. Αυτό εννοώ. Ο Hockney για μένα είναι ένας από τους κορυφαίους ζωγράφους της εποχής μας.
συμφωνώ. οι μόνοι που πιάσανε τον καβάφη και δεν τον κάνανε σαν τα μούτρα τους ήταν ο Hockney και η απεριόριστη έλλη λαμπέτη.
θαυμάσιο, Αμβρόσιε, που για αλεξανδρινό μιλά αλεξανδρινός μιλά αλεξανδρινός (εις το διηνεκές)
and what it takes to be an alexandrian george...
Δεν ήταν ωραία αυτά που θυμάσαι;
Για αυτό χαμογέλα
(Έστω κι αν είναι δύσκολα τα πράγματα στην Αίγυπτο
για τον Μ.)
Απεριόριστη η Έλλη,ναι.(βρίσκεις πάντα την κατάλληλα φορτισμένη
λέξη,Άμβρο μου..)
έστω και αν...
(ναι, έχεις δίκαιο)
Αμβρόσιε, ομορφιά είσαι σήμερα. Κι άλλοτε, μα σήμερα περισσότερο.
Αν δεν ήταν ο Μοσκώφ, αυτή η μνήμη, το σπίτι, θα χε χαθεί.
(Θυμήθηκα τα κονίσματα δίπλα στο κρεββατάκι του, βλέποντας το Χώκνυ. Είναι ακόμη εκεί;)
μιραντολίνα μου, όμορφη είναι η ζωή.
δε θυμάμαι εικονίσματα δίπλα στο κρεβάτι.. η ’κάμαρη’ ήταν αφρόντιστη, το γραφείο πιο προσεγμένο. τα έπιπλα σχεδόν όλα ήταν μετέπειτα δωρεές, πατριαρχείο αλεξάνδρειας κτλ. κάνανε ένα δωμάτιο για τον τσίρκα, νομίζω καινούργιο ήτανε. είχε επίσης σιντάκια και μια αξιοπρεπή συλλογή απο μεταφράσεις και κριτικές μελέτες.
όταν είχα πάει στην πράγα είχα επισκεφθεί το σπίτι του Κάφκα ... βγαίνοντας ένοιωθα λίγο ντροπιασμένος γι αυτή την τουριστική μου διάθεση ...
Εγώ πάλι newmanifesto, όταν επισκέφτηκα το Auschwitz και το Bikernau, αρρώστησα.
Για να αντέξω αυτά που έβλεπα, κρύφτηκα πίσω από τη κάμερα και τράβηξα τρία φιλμ ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Μετά υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην τα εμφανίσω ποτέ, όπως και έγινε. Μου πήρε αρκετές μέρες να συνέλθω...
νομίζω όσο πιο γειωμένος είσαι τόσο καλύτερα.
γιατί τι έχει στο μουσείο Κάφκα? (σ αυτά που λές άλεξ δεν έχω πάει)
δεν έχει κάτι το μουσείο κάφκα
απλά σκέφτηκα πως αντί να τρέχω στο σπίτι του καλύτερα θα ήταν να ανοίξω ένα από τα βιβλία του
και άρχισα να διαβάζω την αμερική
αυτό είναι από τα ποστ που σε βασανίζουν ΚΑΙ αφού βγουν...εύγε για το αισθητικό αποτέλεσμα...για τα άλλα σιωπώ
χαίρομαι που σου αρέσει northy :)
Post a Comment