21.6.07

βία [γρήγορες σκέψεις με αφορμή μια αφίσα]

Image Hosted by ImageShack.us

η συμβολική βία της ετεροφυλοφιλίας, ως συνθήκης φυσικού περιορισμού, κοινωνικής ταξινόμησης και εργαλείο πολιτικής κυριαρχίας, ασκείται, διαχέεται και αναπαράγεται, αδιάκοπα, κάτω από τη μύτη σου, μέσα σε πλαίσια θεσμικά ή μη. μέσα από τη faux λάμψη των καταστημάτων με είδη γάμου, δικαστικές αποφάσεις, εκθέσεις κυβερνητικών πεπραγμένων, το αυτονόητο των οικογενειακών επιδομάτων, αποφάσεις συνεδρίων, τα διαφημιστικά μηνύματα όπου η needy κούκλα γέρνει στο στιβαρό πλευρό του. φορείς της είναι η κυρα-τούλα και ο κυρ-μήτσος, θύματα οι ίδιοι άλλων υποσυστημάτων συμβολικής βίας αλλά σ' αυτή την περίσταση φαντασιακά 'από πάνω', σε θέσεις ψευδο-κυριαρχίας.

η συμβολική βία της ετεροφυλοφιλίας επιβάλλεται-δικαιώνεται κάθε φορά που ψελλίζεις μισόλογα στην ερώτηση των γονιών σου για την ερωτική σου ζωή. στα μισόλογα αυτά γεννιούνται τα παραμορφωμένα παράγωγα της βίας: οι από καταναγκασμό straight-acting, οι fake bi-, και τα άλλα, τα πιο εντυπωσιακά, όσα βρίσκονται στην κορυφή των ιεραρχήσεων: οι κρυφούλες της αντιπροσωπευτικής πολιτικής διαχείρισης που το πρωί συναινούν στις διακρίσεις και το βράδυ ψωλολυσσάνε στα μπαράκια της σκουφά. οι διευθυντές ειδήσεων με τη γκόμενα-βιτρίνα για την επίσημη έξοδο και το ναύτη-επιβήτορα για αργότερα. οι ξεδιάντροπα ναρκισσευόμενες λουμπίνες του ιερατείου.

η συμβολική βία της ετεροφυλοφιλίας ενισχύεται σ' ένα πεδίο πολλαπλών αποκλεισμών και εξοστρακισμών, πιο πολύ φιμώνοντας παραστάσεις και πρακτικές δυνάμει ανταγωνιστικές προς την ισχύ της. στις παραλείψεις των ξυλοδαρμών του πάρκου από το επίσημο αστυνομικό δελτίο, στους φακέλλους των δευτέρων γραφείων των στρατιωτικών μονάδων με 'πληροφορίες' για τους 'αποκλίνοντες' οπλίτες. στη διαρκή σιωπή της δημοκρατικής πλειοψηφίας σε οτιδήποτε παραβιάζει τις αρχές της αλλά δεν το καταγγέλει γιατί την ξεβολεύει απ' τη συνήθεια. στην πιλάτειο αδιαφορία του συλλόγου καθηγητών για το bullying στις αίθουσες και στους διαδρόμους του σχολείου.

η συμβολική βία της ετεροφυλοφιλίας τέλος, πηγάζει από ένα σύστημα που μεταλλάσσεται, αναπροσαρμόζεται όταν δεν το παίρνει. είναι η φασίζουσα υπεκφυγή του ιδεολογήματος ότι η 'κοινωνία δεν είναι έτοιμη' που αντικαθιστά την in your face αποστροφή, τα ψίχουλα των προτάσεων για 'σύμφωνα συμβίωσης', όλοι οι 'προχωρημένοι' που υποστηρίζουν ότι 'δεν υπάρχει πια καταπίεση, οι gays είναι παντού- ας φροντίζει ο καθένας την πάρτη του'. στην ξεφτίλα του gay-friendly πατροναρίσματος, στις κακέκτυπες μηντιακές αναπαραστάσεις της ομοφυλοφιλίας.


η αντιστροφή αυτής της βίας περνάει μέσα από την υπεράσπιση των φυσικών μας αναγκών, της μνήμης και των βιώματων μας, με όρους πολιτικούς και με τρόπο συλλογικό. γιατί όταν θα έρθουν να μας κατεβάσουν τις αφίσες, μαζί θα είναι πιο εύκολο να τους κατεβάσουμε τις 'βιτρίνες'.