όταν η επιτροπή επέλεξε τη dana international για να εκπροσωπήσει το ισραήλ στο διαγωνισμό της eurovision, το μόνο που ήθελαν ήταν η επιστροφή στις επιτυχίες της δεκαετίας του 70. στην πραγματικότητα, μόλις άνοιγε μια αντιπαράθεση για την ταυτότητα της ισραηλινής κοινωνίας. μια αντιπαράθεση ανάμεσα στο κοσμικό και το θρησκευτικό ισραήλ, που όσο πλησίαζε ο διαγωνισμός οξυνόταν και τράβηξε το διεθνές ενδιαφέρον.
η βραδυά στο birmingham ήταν η μοναδική φορά που είχα αγωνία σε τελικό της eurovision. την έφθειρε η φασαρία γύρω απο το όνομά της? μήπως ήταν πολύ έξω απο τα συνηθισμένα και καταδικασμένη να χάσει? η παρουσίαση πήγε καλά. η dana ήτανε λίγο σφιγμένη αλλά άψογη. και ναι, εκείνο το βράδυ, έλαμπε. το φόρεμα με τα φτερά, ραμμένο για αυτήν απο τον j.p. gaultier, ’έδειχνε’ μια απόλυτη diva. και παρά την αγωνία της ψηφοφορίας, στο τέλος η diva βγήκε μπροστά, μόλις έξι βαθμούς απο το βρετανικό τραγούδι. ήταν μια νίκη ολοδική της, που όμως μοιράστηκε γενναιόδωρα. ήταν μια νίκη και για πολλούς άλλους. γιατί η dana δε ντράπηκε για τίποτα. δεν έκρυψε την ’ταπεινή’ της καταγωγή απο την υεμένη, την ιστορία της ως αγόρι, τις ρίζες της στη gay σκηνή του tel aviv, την αγάπη της για τα παιδιά στον αραβικό κόσμο που την λάτρεψαν κόντρα στις απαγορεύσεις των κυβερνήσεών τους. ακριβώς γι’ αυτό κατάφερε να προκαλέσει τη σταθερότητα ’πάγιων’ διαχωρισμών: άνδρας-γυναίκα, ετεροφυλόφιλος-ομοφυλόφιλος, sefardi εβραίος-ashkenazi εβραίος. και πιο σημαντικά, με τη δήλωσή της ότι είναι 'η βασίλισσα όλου του ισραήλ', δηλαδή όλων των κατοίκων του ισραηλινού κράτους, υπερέβη καθαρά το διαχωρισμό άραβας-εβραίος. η επιτυχία της dana έφερε στο προσκήνιο επίσης τα ζητήματα της κοινότητας που τη μεγάλωσε, δίνοντας μεγαλύτερη κοινωνική ορατότητα και πολιτική αυτοπεποίθηση στο lgbt κίνημα της χώρα της. δύο βδομάδες μετά το birmingham ένα drag show στο tel aviv παρενοχλείται απο την αστυνομία με αφορμή την ώρα λήξης. για πρώτη φορά, ο κόσμος επιτίθεται στην αστυνομία. ’δεν μας ένοιαζε πια τι θα πεί η υπόλοιπη κοινωνία’, θυμάται ένας gay ακτιβιστής. κάτι μόλις είχε αλλάξει...
η βραδυά στο birmingham ήταν η μοναδική φορά που είχα αγωνία σε τελικό της eurovision. την έφθειρε η φασαρία γύρω απο το όνομά της? μήπως ήταν πολύ έξω απο τα συνηθισμένα και καταδικασμένη να χάσει? η παρουσίαση πήγε καλά. η dana ήτανε λίγο σφιγμένη αλλά άψογη. και ναι, εκείνο το βράδυ, έλαμπε. το φόρεμα με τα φτερά, ραμμένο για αυτήν απο τον j.p. gaultier, ’έδειχνε’ μια απόλυτη diva. και παρά την αγωνία της ψηφοφορίας, στο τέλος η diva βγήκε μπροστά, μόλις έξι βαθμούς απο το βρετανικό τραγούδι. ήταν μια νίκη ολοδική της, που όμως μοιράστηκε γενναιόδωρα. ήταν μια νίκη και για πολλούς άλλους. γιατί η dana δε ντράπηκε για τίποτα. δεν έκρυψε την ’ταπεινή’ της καταγωγή απο την υεμένη, την ιστορία της ως αγόρι, τις ρίζες της στη gay σκηνή του tel aviv, την αγάπη της για τα παιδιά στον αραβικό κόσμο που την λάτρεψαν κόντρα στις απαγορεύσεις των κυβερνήσεών τους. ακριβώς γι’ αυτό κατάφερε να προκαλέσει τη σταθερότητα ’πάγιων’ διαχωρισμών: άνδρας-γυναίκα, ετεροφυλόφιλος-ομοφυλόφιλος, sefardi εβραίος-ashkenazi εβραίος. και πιο σημαντικά, με τη δήλωσή της ότι είναι 'η βασίλισσα όλου του ισραήλ', δηλαδή όλων των κατοίκων του ισραηλινού κράτους, υπερέβη καθαρά το διαχωρισμό άραβας-εβραίος. η επιτυχία της dana έφερε στο προσκήνιο επίσης τα ζητήματα της κοινότητας που τη μεγάλωσε, δίνοντας μεγαλύτερη κοινωνική ορατότητα και πολιτική αυτοπεποίθηση στο lgbt κίνημα της χώρα της. δύο βδομάδες μετά το birmingham ένα drag show στο tel aviv παρενοχλείται απο την αστυνομία με αφορμή την ώρα λήξης. για πρώτη φορά, ο κόσμος επιτίθεται στην αστυνομία. ’δεν μας ένοιαζε πια τι θα πεί η υπόλοιπη κοινωνία’, θυμάται ένας gay ακτιβιστής. κάτι μόλις είχε αλλάξει...
να ’ σαι καλά κούκλα μου. να ανθίζεις πάντα ως το πιο όμορφο λουλούδι του ισραήλ.
