10.8.06

το πατρικό πάρκο, vi



το αγόρι του πάρκου κάνει για σπίτι του βαγόνια τρένων. ο οργασμός του έχει ψήγματα πόνου. μιλάει σπαστά ελληνικά. φοράει κολλητό τζήν στις τσέπες του τσαλακωμένα ροδοπέταλα και κατουρημένα χαρτονομίσματα. το προστατεύει μια κρυφή παναγιά. το αγόρι του πάρκου δακρύζει όταν δεν το περιμένεις. το αγόρι του πάρκου - μόνο αυτός- δίνει στα χείλη μου το πιο σαρκώδες σχήμα. το πιο βαθύ κόκκινο. στα χείλη σου. δίνει.

No comments:

conditionhumaine@gmail.com